Op het sollicitatieformulier van mijn bedrijf staat een
vraag waar de meeste sollicitanten de grootste moeite mee hebben: hoeveel wenst
u te verdienen? De doorsnee sollicitant heeft geen flauw idee wat hij waard is
en de meeste vullen een bedrag in waar ze zelfs in Equatoriaal-Guinea niet eens
voor uit hun bed zouden komen. Sommigen vullen een marktconform bedrag in en een
enkeling vult een bedrag in dat daar ver bovenuit steekt. Als directeur wekt
dat mijn belangstelling. Ik wil kwaliteit binnen mijn bedrijf en ben bereid
daar voor te betalen. Wanneer een sollicitant zonder met de ogen te knipperen
een dergelijk bedrag invult kan dat betekenen dat hij of alle realiteitszin
kwijt is, of dat hij weet wat zijn kwaliteiten zijn en wat hij waard is. De
laatste categorie zijn over het algemeen de mensen die je wilt hebben.
Klaarblijkelijk zijn grote delen van het land het hier
niet mee eens. Ruim een jaar geleden werd Gillmore Hoefdraad bijna in pek en
veren door de straten gesleept toen bekend werd wat zijn prijskaartje was om de
functie van Governor van de Centrale Bank van Suriname op zich te nemen.
Inmiddels zijn vriend en vijand het erover eens dat hij zijn salaris dubbel en
dwars waard is. Nu is een soortgelijke discussie losgebarsten omtrent het
salaris van Antoine Brahim, de nieuwe directeur van het Academisch Ziekenhuis
Paramaribo (AZP). Volgens de geruchtenmachine zal Brahim een salaris opstrijken
van rond de SRD 63.000,00, terwijl zijn voorganger Eddy Joemmankhan genoegen
nam met een schamele SRD 15.000,00 per maand. Voor de goede orde, ik heb veel
bewondering voor de heer Joemmankhan. Hij heeft de afgelopen 10 jaren zijn ziel
en zaligheid gegeven aan het AZP. Maar een ieder die recent nog
een beroep heeft moeten doen op de diensten van het AZP kan beamen dat er veel
te wensen valt omtrent de kwaliteit van de service, de dienstverlening en de
staat van het ziekenhuis. Patiënten die dagenlang met bed en al bij de EHBO op
een gang liggen geparkeerd. Een zware onderbezetting van verplegend personeel
en het ontbreken van moderne medische apparatuur. Het ziekenhuis moet grondig
worden aangepakt en daar is een ander type directeur voor nodig. Een moderne
manager die zijn sporen heeft verdiend en die in staat is en het lef heeft om
zaken op een grondige wijze aan te pakken. En daar hangt zoals eerder gezegd
een prijskaartje aan. Voor de mensen die liever kiezen voor een zeven-even-baantje
bij de overheid of die liever werknemer dan werkgever zijn is het even slikken.
Maar het genoemde bedrag is vrij standaard voor de meeste managers van
succesvol geleide ondernemingen. Wellicht dat dit nu een aanleiding is voor
veel jongeren om het zelfstandig ondernemerschap eindelijk eens serieus te
overwegen.
Het argument dat een ambtenaar voor een derde van dat
bedrag dezelfde job zou klaren is amusant. Het zijn juist veel van deze
ambtenaren die door onkunde, nepotisme en in veel gevallen corruptie het
overheidsapparaat en het land frustreren en diverse parastatale bedrijven naar
de afgrond hebben gevoerd en die miljoenen en zelfs miljarden in rook hebben
doen opgaan.
In de grotemensenwereld werkt men met een optieregeling
of bonussen. Bij het behalen van vastgestelde targets ontvangt men de
afgesproken bonussen of kan men de opties te gelde maken. Een dergelijke
contructie voor toekomstige managers die door de overheid worden aangetrokken
zou wellicht wat makkelijker verteerbaar zijn voor de modale Surinaamse werknemer.
Hoe het ook zij, het is een interessante ontwikkeling.
Managers en ondernemers die tegen marktconforme salariëring door de staat worden
aangetrokken om puin te ruimen. De stille coup der managers. Dat nog veel van
mijn collega’s mogen volgen!
klopt !!!als je je eigen waarde niet kent kan je thuis blijven om stage te lopen bij je vrouw in de keuken ,want het gaat niet lang meer duren alvorens ze je verlaat .
BeantwoordenVerwijderenLaat me beginnen te zeggen dat ook ik mijn onderkaak met pennetjes en speldjes aan mijn gezicht moest bevestigen toen ik hoorde wat Brahim's salaris zou worden bij het AZP. Maar ik heb voor korte tijd onder zijn leiding gewerkt en ik ben van mening dat hij over de capaciteiten beschikt om het AZP tot een succesverhaal te maken mits hij in de gelegenheid wordt gesteld rechtstreeks aan de touwtjes te trekken. En nee, ik vind hem geen superhero of zo, want ook ik heb me ook vaak mateloos aan hem geërgerd tijdens onze meetings, maar hij bewijst wel een uitstekende inzicht te hebben in cijfers, kan zaken goed analyseren en hij heeft nota bene een commerciële geest. Precies wat het ziekenhuis nodig heeft denk ik. Ik had laatst ook een discussie met een vriend hierover. Je kan vinden dat hij zich eerst moet bewijzen alvorens zo'n exorbitant bedrag op te strijken, maar je moet hem wel geven wat hem toekomt and let's get real: gezien zijn salarissen bij zijn vorige werkgevers krijg je hem echt niet met een SRD 15.000 binnen. Ik beschouw deze zet als een investering en heb er geloof in dat hij het AZP een boost kan geven. Als hij over 2 jaar geen moer blijkt te hebben gedaan zal ik de eerste zijn om te zeggen dat ik ongelijk had, maar voor nu wens ik hem alle succes toe.
BeantwoordenVerwijderenJe zegt dat een dergelijk salaris norm is als het gaat om managers van succesvol geleide ondernemingen. Zijn ze altijd succesvol? Heel vaak niet! Het is waar dat in het bedrijfsleven dergelijke bedragen neergeteld worden voor topmanagers, maar zeg alsjeblieft niet dat het allemaal om van die geweldig presterende figuren gaat. De financiële crisis in de wereld is veelal veroorzaakt door wanbeheer van banktoppers en beheerders van grote ondernemingen. En het is toch aan de orde van de dag dat managers ontslagen worden vanwege slechte prestaties van hun bedrijf en toch heen worden gestuurd met vette bonussen. De aandeelhouder heeft het nakijken. Veel van zulke bedrijven ontslaan liever duizenden mensen dan dat zij die manager die voor puin heeft gezorgd ontslaan. De kleine man betaalt vaker het gelag. Net zoals je niet kan generaliseren over ambtenaren (dat zij allemaal een zeven-even-mentaliteit hebben), vind ik ook niet dat gedaan moet worden alsof al die managers uit het bedrijfsleven zo geweldig zijn en hun loon waard zijn. Het salaris van de AZ-directeur is buitengewoon en wanneer je zoiets bekendmaakt, dan wil ik wel ff een plan horen van hoe hij het ziekenhuis tot een betere zal maken, toegankelijk voor een ieder. Want laten wij eerlijk zijn: Surinamers verdienen SRD’s en geen US-dollars. Als ik dus lees dat een baby dood zal gaan omdat de ouders de operatie van 30.000US niet kunnen betalen, dan denk ik dat zo een geval het model is voor de situatie van de doorsnee Surinamer, die gewoon bij de overheid werkt of in een winkel staat ja. Zal deze directeur ervoor zorgen dat over een jaar zo een kindje gewoon geopereerd kan worden in Suriname, in AZ, dan is hij pas voor mij zijn geld waard. Nu vind ik dat het gewoon een kliek is die zichzelf zegent omdat zij dat kunnen. Ik wens de man ook succes hoor, nu hij toch al dat belastinggeld gaat verdienen, dan krijgen wij er hopelijk wat van terug in de vorm van verbeterde dienstverlening. (Mariska)
BeantwoordenVerwijderen